Over dit jaar is veel geschreven door Peter Toonen en Johan Oldenkamp. Een tijdperk van 5026 jaar loopt rond 2012 ten einde, de zogenaamde Maya-kalender stamt af van een beschaving van vóór de Maya's, en beschrijft onze materiële werkelijkheid als een afspiegeling van een dynamiek van krachten boven ons. Rond deze tijd komen volledig nieuwe krachten centraal te staan, en dat heeft z'n effect op bewustwording.
Een goed overzicht geeft de video 2012 Turning-point. Iedere oude traditie was op de hoogte van de processiecyclus, met daarin een duistere en een gouden tijd (door de invloed van Sirius), en daanaast de invloed van sterren op verschillende tijdperken.
Zelfs Isaac Newton heeft een boek geschreven waarin hij de geschiedenis verklaart vanuit tijdperken en waarin hij de mogelijkheid beschrijft dat de huidige tijd een duistere is. Deze visie van Newton is echter veel minder bekend is geworden dan zijn wiskundige vondsten ... de reden: het Darwin-paradigma.
Het 19e en 20e eeuwse dogma was dat er alleen maar vooruitgang kon zijn: de mensheid als 'soort' gaat per definitie vooruit. Anders sterft hij uit.
Het is voor ons nu de hoogste tijd om dat dogma los te laten. Voor de argeloze observator is 2012 een kans om de machten van de wereld te doorgronden (we staan er namelijk belabberd slecht voor). Vervolgens is het voor iedereen een grote uitnodiging om aan ons innerlijk te werken, en dat is de enige uitweg.
Ken uzelve. Neil Kramer beschrijft dat trouwens als een grote paradox. We kunnen in contact komen met onze bron, maar alleen als we onszelf kennen. Alleen we weten wie we zijn, als we de meest duistere kanten van onze eigen persoon onder ogen zien, alleen dan kunnen we in contact komen met het veld, het eeuwige weten, en kunnen we onze identiteit helemaal loslaten.
Wij zijn niet de persoon die we in de spiegel zien en die we iets vreemds horen zeggen of zien doen. Wij zijn niet onze persoonlijkheid, wij zijn altijd al iets geweest dat daar bovenuit stijgt. Maar het paradoxale is dat we daar pas toegang toe hebben als we de persoon in de spiegel volledig leren kennen.
Het begint met zelfkennis. Neil Kramer heeft een heel hoofdstuk gewijd aan zelfheling (undoing woundedness), omdat het enorm veel kennis kan opleveren, én omdat 'woundedness' in de weg zit bij persoonlijke groei. Negatieve emotionele patronen / negatieve bedrading kan heel diep zitten, het heeft vrijwel altijd een connectie met de eerste zeven jaar van ons leven, maar er is voor iedereen een keuze om die te doorbreken. Het ellendige van deze tijd is.. het lijkt allemaal heel wat met onze experts overal, maar we krijgen in feite treurig weinig aangereikt hoe we dat kunnen doorbreken.
Je kunt het zelfs heel ver schoppen in de zakenwereld als je jezelf ooit hebt aangeleerd om jezelf te overschreeuwen, om macht uit te oefenen over anderen. Je kunt het misschien nog wel verder schoppen met je 'carrière' als je jezelf ooit hebt aangeleerd om nooit vragen te stellen.
Het gaat vaak gepaard met een heel diepzittende overtuiging: ik ben nu eenmaal zo, zo is het leven nu eenmaal, en dat hebben mensen maar te accepteren. En dat is een misverstand. Sommige mensen zijn liever de martelaar van hun eigen lijden, bijvoorbeeld als ze zichzelf iets hebben aangepraat.
De waarheid is : we kunnen onszelf vormgeven, opnieuw vormgeven, we kunnen negatieve patronen uit de weg ruimen. En het wordt beloond: het universum is dol op mensen die een risico nemen, los van sleur komen, iets eigens gaan doen en op hun gevoel afgaan. Doe je dat niet, is ook goed, maar vaak is het doorrollen tot aan de mid-life crisis, en erg verheffend zal de tussentijd niet zijn. De buitenwereld blijft een directe afspiegeling van je binnenwereld.
Doe je dat wel, dan begint een aantal ongewone zaken toe te nemen. Je kunt veel vaker afgaan op synchroniciteit .. dat wil zeggen, je hebt een eigen wil, maar synchroniciteit laat van zich horen - precies op de juiste momenten "toevallig" de juiste mensen tegenkomen, de juiste ervaringen hebben, de juiste kansen krijgen. We moeten onszelf toestaan stil te staan, stoppen het oude model van normaliteit hoog te houden. De weg wordt vanzelf vrijgemaakt voor een soort magische glans, al zal het even duren voordat je die herkent.
En het begint dus met zelfkennis. Ik zat zelf te denken aan een ongemak dat ik voel als ik in vrije tijd (de tijd waarin dingen leuk moeten worden gevonden in tegenstelling tot werk dat niet leuk hoort te zijn) word voorgesteld aan een reeks vrienden van vrienden. Niets wereldschokkends, maar ik had mezelf aangeleerd om zelf meteen een dominante rol te spelen. Ik ben kort voor mijn 30e verjaardag eigenlijk pas goed gaan graven, vóór die tijd deed ik ook mijn werk en leuke dingen, maar als ik de periodes naast elkaar zet, kan ik me wel iets voorstellen bij de term 'weglopen voor jezelf'. Het is wellicht een eindeloos proces, maar dat maakt alles weer zo boeiend. Kijk om je heen, en vraag je eens af hoeveel mensen weglopen voor zichzelf.
Het controlesysteem is zo belachelijk dat het eigenlijk alleen kan blijven bestaan bij gratie van mensen die de weg kwijt zijn. Het systeem is corrupt, het barst van de leugens, het bedenkt oorlogen en ideologieën, het houdt ons via onderwijs vast in taal en het geloof in taal, het is bang, het censureert privé-mails (heb ik ervaren), het maakt ons lichamelijk ziek zodat big pharma zich over ons kan gaan ontfermen, het reikt prijzen uit aan zichzelf, het houdt rituele offerandes op uitgekiende tijdstippen, en als je daar problemen mee hebt, wil het graag dat je daartegen de straat op gaat met maskertjes en je aansluit bij door hen aangewezen oppositieleiders.
De uitdaging voor de komende maanden, volgens mij gaat het om een periode van maart 2011 tot maart 2014 (ik volg met grote interesse die Sophia-correctie van John Lash), is om diep te gaan. In onszelf. Niet bang te zijn. Ga er gerust vanuit dat 15 jaar onderwijs in ons leven ervoor heeft gezorgd dat onze intuïtie is verwaarloosd. Dat we dingen zijn gaan denken en geloven die nooit echt van onszelf waren, maar dat we dat eigenlijk altijd al wisten. Ik ben heel optimistisch; veel mensen zijn ziek gemaakt, maar tegelijkertijd neemt de kennis snel toe en is er veel welwillendheid. Met een gezond aantal gezonde geesten kan het niet anders of het belachelijke systeem zal vanzelf in elkaar donderen, dat kan nog snel gaan.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten